Omarm je ambities

Verdraagzaamheid

Gelukkig ben ik, naast interim manager en coach, ook mens. Ik maak iedere dag fouten: groot en klein, onbewust of onbekwaam. Thuis aan de keukentafel, aan het einde van een werkdag, neem ik mijzelf vaak de maat. Precies dat is wat het werken voor mij zo boeiend maakt: wat ik vandaag leer als manager, laat mij morgen groeien als mens.

Waar werk jij voor?

Het is o zo gemakkelijk om kritiek te hebben op het functioneren van collega’s. Voor je het weet overheerst de ellende je werkdag. Die ene onhandige zin van de directeur, waar je je zo aan ergert dat je de rest van zijn betoog niet meer hoort. Niet meer serieus te nemen, die man! Het krampachtig handhaven van het beleid door de hr-manager, terwijl het voor jou klip en klaar is dat jij de uitzondering op de regel bent. Ouderwets! En dan die collega die zich niet houdt aan de werkafspraken, die hebben jullie toch écht samen gemaakt. Helemaal klaar mee!

Ik moet helaas bekennen dat ik ooit ook zo in de wedstrijd heb gezeten. Ik zie het moment nog voor me: in mijn jonge Unileverjaren wilde een manager mij iets opdragen waar ik totaal het nut niet van inzag. Ieder argument dat hij inbracht, pareerde ik succesvol met een tegenargument. Ons werkoverleg werd een gepingpong van jewelste. Natuurlijk kreeg hij uiteindelijk zijn zin, hij was immers de baas, maar fraai was het niet. Toen mijn manager geen nieuwe argumenten meer kon bedenken, rondde hij onze bila af met een allesvernietigend “Omdat ik het zeg”.

Respect geven is respect krijgen.

In retroperspectief, na alles wat ik in de dertig jaar daarna heb geleerd, zou ik het gesprek nu ongedwongener hebben gevoerd. Ik zou om meer verduidelijking hebben gevraagd. Wat bedoel je precies, wat wil je dat ik voor je doe? Waarom is het zo belangrijk voor je? Hoe draagt het bij aan jouw doelen? En hoe kunnen we je voorstel zo buigen dat het ook mijn belang dient? Ik zou de dialoog hebben gevoerd, het gesprek hebben losgekoppeld van de inhoud. Kennelijk had hij een belang dat ik niet zag en waar hij het niet over durfde te hebben.

Je hoort pas álles als je onbevangen luistert.

Aan spontaniteit bij mij geen gebrek: ik flap er soms wel eens wat uit, leg zonder na te denken een hand op een schouder, loop ongedwongen ergens over een vloer. De laatste tijd brengt die luchtigheid me ook regelmatig aan het twijfelen: als het maar niet verkeerd wordt uitgelegd. We gaan de laatste tijd namelijk zo krampachtig met elkaar om in (werkend) Nederland, zo omzichtig. Het verlamt bijna.

Werken mag ook leuk zijn!

Aan iedere situatie of voorval zitten ook positieve kanten. Reageer je vanuit ontspanning, dan ontvouwt zich een heel andere situatie. Die directeur met zijn onhandige zin is ook maar een mens, net als die standvastige hr-manager of die vergeetachtige collega. Verplaats je je in de andere kant van de situatie, dan ontvouwt zich een verhelderend perspectief.

Stel je collega dus vooral veel vragen voordat je neigt te gaan mopperen. Leef je in. Stel je open op. Luister. Vraag door. Bied hulp. Zoek de menselijke maat op, de maat die je ook jezelf neemt. Thuis aan de keukentafel veroordeel je jezelf ook niet altijd, daar bedenk je vooral hoe het morgen beter kan. En dat laatste verdient jouw collega ook.

Wederkerigheid is dat wat je van een ander verwacht.

Kan je collega dan maar doen waar hij zin in heeft? En moet jij dan alles vergoelijken? Nee. Zeker niet. Je collega blijft verantwoordelijk voor zijn eigen prestatie. Daar mag je hem best op aanspreken als dat niet op orde is. Bouw alleen wel eerst een checkmoment in, want misschien bedoelt hij het anders dan het op jou is overgekomen.

Is het makkelijk? Nee. Met deze drie stappen buig je de situatie:

  • Herken en erken je oordeel.
  • Stel je kritiek uit.
  • Stel onbevangen vragen.

Ik weet zeker dat je én meer hoort én samen met je collega tot een ander oordeel komt. Als bonus ontvouwt zich daarna haast als vanzelf een dynamiek van samen excelleren.

Mopperend ga je misschien wel sneller, maar met wederzijds begrip kom je veel verder. Werk wordt echt veel leuker als je er samen met je collega’s alles uithaalt. Dat herken je meteen in een organisatie, dan wordt er veel meer gelachen.

Verdraagzaamheid leidt jullie naar meer succes.

 

 Niets geeft zoveel voldoening als met elkaar ambities te realiseren. Staan jij en/ of je bedrijf voor een (complexe) veranderopgave? Wil dat maar niet lukken? Bel me dan, ik help jullie graag te excelleren.

© Ineke Walravens

Blog delen:

Het succes van veerkracht

De twijfel van het moment

Wederkerigheid

Drukdrukdruk?!

Uitgesteld succes

De leider in de lead

Phronèsis: praktische wijsheid

Het begin van de verandering

Keuzes maken de cijfers

De weg wijzen

Het moment. Dat telt.

“Heb ik er alles aan gedaan?”

Plezierige winst is de titel van mijn nieuwste boek. Net uit!

Voor iedere manager, directeur en verandermanager die aan de vooravond van een veranderopgave staat en voor iedereen die halverwege is gestrand.

Dit boek móet je lezen!