“Als ik op mijn werk ben, hoef ik niet aan mijn problemen te denken. Ik probeer altijd op tijd op mijn werk te zijn, maar soms wil dat niet lukken. Daar weten ze hier van.”

Je bent er heel open over, dus kan ik ernaar vragen. Wat maakt het voor jou moeilijk om op tijd te komen?

“Ik heb een dwangstoornis: knopjes controleren, of die goed uit zijn als ik ze aan heb gehad. Het is heel extreem geweest, toen was ik er wel een uur of twee per dag mee bezig. Dan ben ik zo geconcentreerd met die dwang bezig, dat ik wel dertig keer het slot van de auto controleer. Ik zou er wel vanaf willen, dat zou een hoop tijd schelen.

In eerste instantie stond ik heel afwijzend tegenover werken bij IBN. Daar werken alleen gehandicapten en mensen met het syndroom van Down, dacht ik. Toen ik een rondleiding kreeg, bleken het allemaal heel aardige mensen te zijn. Ik mag niet meer zeggen dat het een sociale werkplaats is. Het is een vrij bedrijf geworden, zo zeggen mijn bazen het tegen mij.”

Een baan hebben is voor veel mensen belangrijk, voor jou ook. Wat voor werk doe je precies?

“Ik ben begonnen met inpakwerk: kerstpakketten, levensmiddelen en snoep. Nu maak ik de Raimond lamp voor het topmerk Moooi. In het begin zag ik het niet zitten om naar deze afdeling te gaan. Ik dacht dat het veel te ingewikkeld zou zijn: dat krijg ik nooit voor elkaar met die kleine schroefjes. Nu zie ik de Raimond lamp als een puzzel en ik puzzel graag, dus dat komt goed uit.

We krijgen metalen stripjes binnen, van verschillende maten, en schroefjes en ledlampjes. Twintig matjes passen in één frame. Als de binnenbol klaar is, zetten we de buitenbol eromheen. Ook weer met een frame en twintig matjes. Dát is het werk dat ik doe. Ik test ook of de ledlampjes het doen en er niet bijvoorbeeld één op zijn kop zit. Dan moet ik die zelf even repareren.

Het is wel iedere dag hetzelfde werk, maar dat vind ik niet erg. Ik heb structuur nodig.”

Wat zou er gebeuren als je géén werk zou hebben?

“Dan zou ik thuis komen te zitten en in een zwart gat vallen. Ik denk dat ik dan weer meer medicatie zou moeten gebruiken of zo. Voordat ik bij IBN ging werken, heb ik een paar maanden niets gehad. Ik durfde de straat niet op. Ik was toen heel, heel onzeker.

In mijn hoofd weet ik het eigenlijk wel, maar toch moet ik het elke dag vragen. Als ik ’s avonds naar huis ga, wil ik altijd van mijn direct leidinggevende Henry weten of er de volgende dag nog voldoende werk is.

Zekerheid is belangrijk voor me. Als ik dat niet heb, ga ik piekeren en kan ik nergens anders meer aan denken. Dan ga ik weer alles controleren. Heel raar.”

Je leidt verder een heel normaal leven, je woont al lang op jezelf. Hoe regel je dat allemaal?

“Als ik iets niet weet, vraag ik het aan mijn hulpverlener Gerrit. Hij komt elke week om te praten hoe het met mij gaat en maakt met mij een weekplanning. Ook kijken we dan samen naar mijn financiën, wat erin komt en wat eruit gaat.

Boodschappen doen, strijken, de administratie, poetsen, ik doe het allemaal. Koken kon ik niet toen ik uit huis ging. Ik ben het gewoon gaan doen. Ik heb aan mijn moeder gevraagd hoelang aardappelen op het vuur moeten staan. En als je vlees doorsnijdt, zie je vanzelf of het gaar is.

Nu heb ik als hobby bakken, ik heb alle boeken van Heel Holland bakt. Als ik tijd over heb, bak ik een taart of een brood.

Mijn echte passie is parfums maken, maar daarin is geen werk voor mij. Ik ben niet echt heel snel, eigenlijk vrij traag, met dingen produceren. Maar wat ik doe, doe ik goed!”

“Ze moeten me maar nemen zoals ik ben.”

IBN (Integrale Bedrijven Noordoost-Brabant) integreert mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in de samenleving door middel van werk. IBN is gevestigd in de regio Noordoost-Brabant. Ruim 3.800 gemotiveerde medewerkers hebben een passende baan bij of via IBN.

© Ineke Walravens
MEER INSPIRATIE