“Mijn inspiratie haal ik uit anderen. Ik praat veel met de mensen om me heen. Iedereen heeft zijn eigen talenten, daar kan ik erg van genieten en veel van leren.”

Je komt uit een ondernemersfamilie. Een rechtenstudie ligt niet echt voor de hand.

“Ik hou van discussiëren en van problemen oplossen. Het recht is daarbij een hulpmiddel, je hebt het niet per se nodig. Maar mocht het toch tot een procedure komen, dan weet je wel hoe de kaarten zijn geschud. Ik bereid het goed voor en weet ook wat ik wil bereiken. En dan werkt het toch het beste als je de zaken in eerste instantie op een informele manier probeert op te lossen. Streng met een lach. Het is prachtig als het dan lukt. Zo ambitieus ben ik.

Ik vind het lastig om mijn juridische carrière ver vooruit te plannen. Ik ben heel erg van dat ik dit nu leuk vind en dat met volle overgave doe. Pas wanneer ik merk dat ik mij niet meer voldoende ontwikkel, ga ik bedenken wat ik hierna wil. Vakinhoudelijk moet het interessant blijven. Een collegiale sfeer is ook heel belangrijk voor me, je moet wel kunnen lachen met elkaar. Alleen dan kun je op een hoger niveau komen.

Ik ben nu bestuurslid bij Jong ANWB, daar doe ik ervaring op als bestuurder. Mijn volgende stap is bestuurslid worden bij een goed doel. Dat wil ik heel graag. Ooit wil ik ook in een raad van commissarissen zitten, bij een Nederlands bedrijf. Dat vind ik mooi, ik houd van onze Nederlandse cultuur.”

Het komt je niet aanwaaien. Je doet er veel voor. Wat drijft jou?

“Ik wil beter worden, daar ben ik in mijn werk nu veel mee bezig. Met shorttrack trainden we er ook hard voor om hoog in het klassement te eindigen. Dat kan je niet alleen. De mensen om me heen zijn heel belangrijk. Toen waren dat mijn ouders en mijn trainer, nu zijn dat mijn collega’s en mijn manager. Ik doe altijd mee voor de gezelligheid en tegelijkertijd voor de winst. Met shorttrack, in mijn werk, zelfs met spelletjes.

Het winnen van mijn eerste, zelfstandig gevoerde procedure heb ik destijds met mijn collega’s en mijn manager natuurlijk gevierd! Ik kan nog steeds trots zijn als er een vonnis binnenkomt en we de zaak hebben gewonnen. Maar ik kan ook heel tevreden zijn als collega’s mijn advies overnemen wanneer ze in een lastig dossier zijn vastgelopen.

Het shorttrack heeft mij mede gevormd tot wie ik nu ben. Het was een heel mooie tijd, om zo met je lichaam om te gaan en te kijken wat er allemaal mogelijk is. Ook om te ervaren hoe zo’n team werkt en hoe je samen je grenzen verlegt. De spanning om de wedstrijden, of het gaat lukken waar je zo hard voor hebt getraind, dat had ik niet willen missen.”

Je lijkt weinig beren op de weg te zien. Hoe hoog kan jouw lat?

“Ik ben niet zo snel bang voor iets, misschien heb ik dat wel in het shorttrack geleerd. Ik ben daarin wel een bluffer. Mijn eerste woorden waren: ‘Ik ook’. Zo’n type ben ik. Ik wil alles, en ik wil alles meemaken. Ik wil overal bij horen, ook al is dat misschien nog niet helemaal mijn verantwoordelijkheid. Ik vind het gewoon heel interessant om heel veel dingen te weten. Dat ontdekken: ‘Oh, zo werkt dat…’

Uitblinken is voor mij dicht bij jezelf blijven en eruit halen wat erin zit. Voor minder doe ik het niet. Als ik iets doe, doe ik er alles aan, zelfs als ik er een plan B tot en met G voor nodig heb. Ik ben me wel bewust dat ik een hoge gunfactor heb. Dat is ook mijn kracht. Andersom werkt het net zo: je gunt mensen om je heen ook het beste. Als het in mijn macht ligt, dan help ik de ander. Sowieso.

Ik ga altijd op mijn gevoel af. Zo ontdek ik wat ik wil. De hoogte van mijn lat stel ik steeds bij, maar niet omlaag, alleen omhoog. Er is voor mij geen weg terug.”

“Uiteindelijk ga ik voor het resultaat.”

© Ineke Walravens
MEER INSPIRATIE