“Is elk besluit oké?” mijn coachee kijkt me vol ongeloof aan, “Echt élk?”. We hebben net uitgebreid zijn dilemma besproken. Perspectieven verkend, consequenties benoemd. Twijfels gedeeld, uitdagingen geschetst. Dit is het moment. Nu is het aan hem. Hij aarzelt nog, op zoek naar houvast in de toekomst, totdat mijn opmerking bij hem door dringt.
Echt elk doordacht besluit is oké.
Er is geen goed of fout aan een beslissing, althans niet op het moment dat je die neemt. De toekomst is immers onvoorspelbaar en je moet het doen met de informatie die je op dat moment hebt. Dat klinkt als een open deur, maar in de realiteit is het dat verre van. Het duurt namelijk wel even voordat weten en voelen in elkaar zijn overgevloeid. Zeker bij ons managers en directeuren.
Er is niets zo lastig als het dragen van de consequenties van het verleden. Ik kan daarin heel streng zijn voor mijzelf. Jij ook? Hoe vaak ik me achteraf wel niet voor het hoofd heb geslagen. Stom! Had ik anders moeten doen. Je doet jezelf alleen tekort: het is het verstrijken van de tijd dat je het nieuwe inzicht heeft gegeven.
De tijd is je vriend.
Een klein besluit nemen kent daarentegen nauwelijks twijfel of spijt. Gek hè? Dat neem je op routine, in een split second, net zo makkelijk, zonder te beseffen dat het effect ervan minstens zo groot kan zijn. Immers, ook hier weet je niet wat de toekomst je brengen zal. Misschien komt Murphy’s law wel om de hoek zeilen …
Het is de anticiperende beslissingsspijt die in de weg zit: de angst om later te moeten concluderen dat je fout zat. Hoe groter het te nemen besluit, hoe groter het onbehaaglijke knagen vooraf. Wordt dat knagen ondraaglijk, dan komen er uiteindelijk alleen nog maar voorwaardelijke besluiten op de mt agenda. Ik kom het met regelmaat tegen in mijn interim opdrachten: dan wordt er heel veel gepraat, vooral over de voorwaarden waaraan het besluit moet voldoen, maar verandert er helemaal niets. Dan wordt alles van alles afhankelijk gemaakt en wordt er vooral veel gewacht op. Ja. Op wat?
Jij maakt het verschil.
Het kwartje valt bij mijn coachee: “Ah! Dit is pas het begin. Ik moet er niet zoveel aan ophangen hè?” Een gewogen besluit is niet meer dan een richting die je inslaat. De eerste stap van een veel groter proces. Kansen genoeg dus om later bij te sturen als dat nodig mocht zijn. Twijfel gaat meer over jezelf dan over de feiten, was onze conclusie vervolgens.
Ik zie het overal terug. Bij managers met een bewezen track record. Bij directeuren met een parabolische carrière. Bij interim-managers die de moeilijkste klussen klaren. We hebben het allemaal: dat moment van twijfel over je eigen veerkracht. We hebben het er alleen nooit over. Jij wel? We camoufleren het met hypothetische feiten in PowerPoint en Excel. Met vliegen afvangen in een spervuur aan vragen over de kleinste details. Alles om weg te blijven bij die vraag die misschien wel veel belangrijker is: “Krijgen we dit voor elkaar?”.
Hoe zeker ben jij van jezelf?
Het enige juiste besluit is een geïmplementeerd besluit. De uitvoering bepaalt het succes. Daar kun jij als manager of directeur bij zijn! Er is geen enkele reden om in het analyseren te blijven hangen. Denken over is mooi, maar is het niet veel boeiender om met elkaar op pad te gaan? Wijzer te worden van alles wat er onderweg voorvalt? Daar op in te spelen met alle talenten die jij en je collega’s in huis hebben?
Is dat makkelijk? Nee, natuurlijk niet. Het kan tegenzitten. Sterker nog, het gaat tegenzitten! Het een en het ander zal verkeerd zijn ingeschat. De nog uit te werken details zullen de grote lijn abrupt verstoren. Het concept en de uitwerking daarvan zullen geen communicerende vaten blijken te zijn. Om over de wisselkoers van de euro tussen de plannen en de realiteit maar niet te spreken. Onvoorziene zaken alom.
Tijd om te gaan uitblinken!
Zet die stap, neem het besluit en vergeet het verleden. Je hebt het resultaat in eigen handen: jij maakt het verschil. Je lef om het gewoon te gaan doen. Je vertrouwen in de samenwerking met de ander. Je moed om tegenslagen in de ogen te kijken. Je doorzettingsvermogen om weer op te staan. Je geduld om te blijven luisteren naar dat wat anderen je proberen te vertellen. Je creativiteit om met elkaar nieuwe oplossingen te blijven bedenken. Je overtuiging waarmee je de ander inspireert het succes af te dwingen.
Doe het samen.
Durf fouten te maken. Durf te leren. Ieder moment weer.
Vertrouw op je veerkracht.
Heb je een hoofdpijndossier op je bureau liggen dat je wilt oplossen met een ervaren executive coach of c-level change manager? Bel me dan snel, daar help ik jullie graag mee.
© Ineke Walravens
Deze blog vormt een tweeluik met De twijfel van het moment.