Als een verkeersregelaar. Zo voelt het soms als ik in het weekeinde mijn ontplofte (interim) mailbox aan het bijwerken ben. Honderd e-mails of meer die om een actie vragen, en zo vaak ben ik dan slechts het doorgeefluik.
Ik breng het nieuws van inbox naar inbox. Informatie die van de top van de hiërarchie naar de werkvloer moet, of juist andersom. Of van het ene team naar de andere stuurgroep. Van links naar rechts. Van boven naar beneden. Doorsturen. Ik heb er een hekel aan, omdat ik dan zo weinig toevoeg.
Kan dat niet anders?
De meest eenvoudige zaken kunnen soms eindeloos voortslepen. In jouw bedrijf ook? Hoe moeilijk kan het soms zijn? Een nieuwe werkwijze invoeren, een kapot onderdeel of een oude machine vervangen, een vacature snel invullen. We kunnen er met zijn allen zo druk mee zijn. Het geeft een enorme hoop reuring, iedereen bemoeit zich er mee, en toch gebeurt er uiteindelijk niets.
Actie nemen = verantwoordelijkheid nemen.
Tijgeren door het moeras. Zo noem ik het ‘eromheen draaien’. Hoe noem jij het? Iedere week dat het langer duurt, zakt de oplossing verder weg. Opgeven is natuurlijk geen optie. Het moet en zal voor elkaar komen, want het is je eer te na. En uiteindelijk lukt het je ook wel, maar wat kost het een energie …..
Meestal gaat het gepaard met het: “We hebben het zó druk.” Hoe vaak hoor je dat wel niet? Ook in jouw bedrijf? Vast! Maar is dat in werkelijkheid ook zo? Of is er iets anders aan de hand? Durven je collega’s misschien de verantwoordelijkheid voor de verandering niet te dragen? Zijn ze onzeker over waar de organisatie naar toe gaat?
Zelforganisatie is het summum voor managers, het hoogst bereikbare voor directeuren. Als alles op rolletjes loopt. Niks geen tijgeren meer: er heerst een gemeenschappelijke duidelijkheid. Iedere collega weet wat hem of haar te doen staat. Er ligt een stevig fundament: de doelen zijn uitdagend gesteld en alle kpi’s worden gehaald, zo niet overtroffen. Geweldig. Flow!
Was het leven van de manager maar zo makkelijk.
Gedeeld leiderschap is niet de oplossing voor een moeizaam lopende organisatie. Er komt niet meer resultaat alleen maar omdat je verantwoordelijkheden laag in de organisatie belegt. Een werkgroep of team wordt niet doelgericht enkel en alleen door ze een opdracht te geven. Daar is veel meer voor nodig.
Gemeenschappelijkheid begint bij het delen van dezelfde waarden. Niet vanuit het hoofd maar vanuit je zijn. Wil ik mij voegen naar hoe we de dingen hier met elkaar doen? Past dat bij wie ik ben? En, niet onbelangrijk, ben ik bereid mijn persoonlijk belang opzij te zetten voor dat gemeenschappelijke belang?
Het doel van het bedrijf moet helder zijn, net als de toegevoegde waarde van ieder team en iedere collega afzonderlijk. Als we met zijn allen die richting op gaan, als dat is wat ons te doen staat, wat dragen wij als team daar dan aan bij? En wat wil ik als individu bijdragen? En kan ik dat? Of heb ik hulp nodig omdat ik nog wat te leren heb?
Verantwoordelijkheid geef je aan wie hem aan kan.
Om een goedlopend bedrijf te krijgen moet het gesprek gevoerd worden, op alle niveaus, iedere dag weer. Een goed gesprek. Waar gaan we naar toe? Hoe willen we dat bereiken? Wat draag jij daar aan bij? Wat verwacht je van mij? Wat verwacht ik van jou? Communiceren dus, niet via de e-mail maar vis-à-vis. Net zolang tot iedereen op iedereen kan bouwen en vertrouwen.
Duidelijkheid brengt beweging.
Vanuit overzicht kun je de juiste keuzes maken. Details maken immers de strategie. Teams en collega’s zijn daarin het fundament van je bedrijf. Wat ons als managers en directeuren daarin te doen staat? Zorgen dat iedereen weet waar hij of zij naar toe gaat. De weg wijzen.
Waar schep jij de duidelijkheid?
Ben je niet tevreden over de prestaties van jezelf, je team of je bedrijf? Knagen je ambities? Krijg je het maar niet voor elkaar? Bel me dan gerust, ik help je graag successen te realiseren.
© Ineke Walravens
