“Jij ook?”, vraagt een collega interim-manager verbaasd. “Maar jij komt altijd zo zelfverzekerd over.” We hebben een gesprek over tegenslag en hoe dat je onzeker kan maken. Na de twijfel komt ook de veerkracht ter sprake. We herkennen het allebei. Al moet het van ver komen en wat anderen er ook van vinden, je gáát door. Het besluit dat je dan neemt, ten diepste, blijkt achteraf altijd het enige juiste te zijn. Alsof de twijfel je geholpen heeft.
Mag jij van jezelf twijfelen?
Ook al weet ik inmiddels dat het stilstaan helpt in de afweging, in het moment zelf knaagt het weifelen natuurlijk wel. Ook bij mij. Ook al zie je dat niet aan de buitenkant. Er flitst van alles door mijn hoofd. Met name het “Wat als?” liegt er regelmatig niet om. Wat als we die strategie niet werkend krijgen? Wat als die investering zich niet terugverdiend? Wat als ik het allemaal verkeerd heb gezien met de verandering die we hebben ingezet?
Twijfel gaat hand in hand met succes.
“Is dit alles?” vraag ik me regelmatig af bij de opstart van een nieuwe interim opdracht. Ik heb Jan en Alleman gesproken, (onderzoeks)rapporten gelezen, cultuur gesnoven, visies gedeeld met mijn opdrachtgever, meegewerkt op de vloer. Als ik dan alles bij elkaar heb opgeteld en afgetrokken en een plan aan het papier heb toevertrouwd, slaat het ongeloof toe. Het “Dit kan het toch niet zijn?” brengt me aan het wankelen. Wat zie ik over het hoofd? Waar sla ik de plank mis?
Ze hebben het allemaal. Mijn opdrachtgevers bij een interim klus. De collega’s uit het mt. De managers en directeuren die ik mag coachen. Met regelmaat twijfelen we. Jij ook? We weten het alleen niet van elkaar. We camoufleren het met een zelfverzekerdheid waarvan we denken dat die bij onze functie hoort. De tijd jaagt ons op, we laten ons chanteren door het “We moeten door!” gevoel van de overvolle agenda. De collega interim-manager waar ik het gesprek mee heb, herkent die bravoure meteen. Wij managers en directeuren zouden het veel vaker met elkaar over onze aarzelingen moeten hebben, is onze conclusie. In de twijfel van het moment worden namelijk de beste besluiten genomen.
Met wie bespreek jij je onzekerheid?
Achteraf, als je terugkijkt vanuit de comfortabele positie dat je daar bent waar je heen wilde, is alles logisch. Samenhangend. Eenvoudig ook. De grootste moeilijkheid zit in de momenten dat je vóór een keuze staat. De doemdenkers dikken het “Wat als?” nog eens goed aan. Gedreven als ze zijn. De historici roepen dat het allemaal allang is geprobeerd. Bespaar je dus de moeite. De angsthazen kijken je weemoedig aan. Toch niet weer?
Als alle ogen zijn gericht op Kwatta, wat doe jij dan?
Laten we ons niet te veel leiden door de haast? Is onze bewijsdrang wel altijd gepast? Of zouden we vaker een time-out moeten nemen: een pas op de plaats om alles op zijn plek te laten vallen. Het aanvullen van ontbrekende marktinformatie. Het belichten van een vergeten financieel perspectief. Of het horen van de mening van de medewerkers die het uiteindelijk moeten gaan uitvoeren. Wat er ook mist, soms heeft een besluit simpelweg nog tijd en actie nodig om het tot een gewogen besluit te laten groeien. Als je het zo beziet, zet het omarmen van je aarzelingen je juist in beweging. Wat ontbreekt er? Wat of wie houdt je tegen? Aan wie moet je welke vraag nog voorleggen?
Het zijn de mooiste gesprekken, wanneer de kwetsbaarheid het overneemt van de zakelijkheid. Als besluiten over knaken, carrières of strategische keerpunten worden losgekoppeld van Excel en PowerPoint. Wanneer ze worden teruggebracht tot de kern, tot de reden van het bestaan van je bedrijf. Hoe dichter je bij die bron komt, hoe duidelijker het een en het ander wordt. Het ware besluit ontvouwt zich vanzelf als de angst voor het ‘Wat als?’ verdwijnt. Het doet er niet meer toe wat een ander ervan vindt of wat de consequenties kunnen zijn. Uiteindelijk moet het zo zijn.
Besluiten ontrafel je in dialoog.
Worstel je met een dilemma? Stap dan over je ego heen. Herken je de bravoure bij een collega die zichzelf moet bewijzen? Open dan het gesprek. Leg de issue op de vergadertafel. Besteed jullie spaarzame managementtijd aan het verkennen van wat doorleeft moet worden. Voeg de wijsheid van de onuitgesproken angst toe. Ontdek met elkaar waar het in jullie organisatie écht om moet draaien. Verrijk jullie conclusie met de waarschuwingen van de aarzeling. Neem dan het beste besluit ooit. Weet ten diepste dat dat achteraf het enige juiste zal blijken te zijn.
Durf te twijfelen. Durf te overwinnen. Ieder moment weer.
Vertrouw op elkaar.
Heb je een hoofdpijndossier op je bureau liggen dat je wilt oplossen met een ervaren executive coach of c-level change manager? Bel me dan snel, daar help ik jullie graag.
© Ineke Walravens
Deze blog vormt een tweeluik met Het succes van veerkracht.
